Menig sterveling heeft vandaag een mening over waterstof.
Met de regelmaat van de klok worden hypotheses zoals “Onze volgende auto zal wel op waterstof rijden.” en “Binnenkort gaat ons huis verwarmd worden met een waterstofketel.” vandaag door sommigen als halve waarheden gepercipieerd.
In zo’n geval wordt er dan van mijnentwege voorzichtig gepolst naar de wetenschappelijke context achter deze stellingname. Enigszins teleurgesteld tracht ik daarna voorzichtig te argumenteren dat we tevreden mogen zijn indien eind volgend decennium alle gebruikte waterstof voor de industrie (momenteel 120 miljoen ton wereldwijd) duurzaam gaat opgewekt worden. Laat staan dat we nu reeds grijze H2 verspillend gaan gebruiken in auto’s of huizen terwijl de reeds functionerende alternatieven veel klimaatvriendelijker zijn.
Mogelijks is volgende feit redelijk confronterend, maar heden ten dage wordt er amper groene waterstof geproduceerd, en helaas is er binnen afzienbare tijd weinig verbetering in zicht. Geloven in wonderbaarlijke economische en geopolitieke correctere scenario’s is nobel, maar realistisch blijven is noodzakelijk. De vele inspanningen op vlak van productie, transport en opslag van waterstof die mondiaal gepland staan, zullen pas in een later stadium hun vruchten afwerpen.
To the point:
- korte termijn energietransitie = elektrificatie
- lange termijn energietransitie = elektrificatie + waterstof
Wil je meer duiding over het toekomstperspectief van waterstof ? Lees ‘Geopolitics of the Energy Transformation, the Hydrogen Factor’ van IRENA.