Er is slechts één aarde:
Onze aarde is de enige plaats in het heelal waar wij kunnen leven. Een fragiel evenwicht van water, atmosfeer en biodiversiteit heeft in ongeveer 4,5 miljard jaar een wereld voortgebracht waarin niet alleen leven kon ontstaan, maar ook bewustzijn. Juist dat bewustzijn zou ons in staat moeten stellen om deze unieke planeet te beschermen. Toch gebeurt het tegenovergestelde.
In een korte periode op geologische tijdschaal zetten veel van onze slimste geesten hun intelligentie in om het gebruik van fossiele energie te verlengen. Via lobbygroepen en desinformatie op sociale media beïnvloeden zij overheden en samenleving om zoveel mogelijk gas en olie te blijven verbranden. Terwijl de gevolgen voor klimaat en natuur al decennialang bekend zijn.
Steeds weer blijkt het gebrek aan geweten van de fossiele industrie een instrument van uitstel en ontkenning. Wetenschap wordt genegeerd. Ethiek wordt geparkeerd.
De aarde kan zonder ons verder, maar wij niet zonder haar. Dat maakt de paradox des te pijnlijker: op de enige plek in het universum waar wij kunnen leven, ondermijnen wij de voorwaarden voor een humaan bestaan voor volgende generaties.
De echte uitdaging ligt niet in méér kennis of slimmere technologie, maar in wijsheid. In het vermogen om ieders intelligentie in te zetten voor behoud in plaats van uitputting.
Onze unieke aarde vraagt om verantwoordelijkheid.