Het probleem België:
We hebben 4 ministers van energie, en nog eens 4 van milieu.
De ene laat (onrechtstreeks) dieselmotoren plaatsen om het mogelijke elektriciteitstekort in de winter op te vangen, de andere stuurt zijn kat naar een klimaatoverleg in Luxemburg over de uitlaatgassen. De ene geeft subsidies voor de vervanging van een houtkachel, de andere slaagt er niet in de richtlijnen van Europa rond energiebesparing te ondertekenen in Polen.
Steeds komt er een “ja maar” uitleg om onze Belgische onkunde goed te praten.
Op de spitsen en een keeper na, is dit een voetbalploeg aan ministers, maar hun kiezers krijgen steeds de forfaitscore rond de oren, een droge 5 – 0.
Normaliter vergeten mensen zo’n uitslag al na enkele dagen, maar hier kunnen onze kleinkinderen nog decennia van nagenieten.
Als het hart van Europa, zouden we net zoals onze voortrekkersrol inzake recyclage, een voorbeeldfunctie kunnen zijn, maar we degraderen onszelf tot het kindje achteraan de rij met vuile brilletje dat struikelt over zijn losse veters.
